ارزیابی سطوح عملکردی لرزه ای پل های بتن آرمه چند دهانه در ایران به کمک روش آنالیز دینامیکی افزایشی

هدف عمده ضوابط طراحی لرزه ای پلها در آیین نامه ها این است که آنها بتوانند عملکرد خود را در زلزله های مختلف حفظ نمایند. این قابلیت به فلسفه طراحی و همچنین تعیین معیارها وجزئیات مناسب برای طراحی های مختلف حفظ نمایند. این قابلیت به فلسفه طراحی و همچنین تعیین معیارها وجزئیات مناسب برای طراحی برای تعیین دقیق خطر لرزه ای یک پل یا به عبارت بهتر یک سیستم بزرگراهی، ضروری است که شدت آسیب پذیری لرزه ای پل ها در حین زلزله، حالات مختلف خسارت ارزیابی گردد. برای تعیین حالات خسارت، پارامترهای متفاوتی استفاده می گردد که از جمله می توان به برش پایه، تغییر مکان نسبی پایه های پل اشاره کرد. از آنجاکه بسیاری از پل های ساخته شده در ایران پل های بتن آرمه هستند و اکثریت پل های بتنی درایران براساس ضوابط نشریه 389)آیین نامه طرح و محاسبه پل های بتن آرمه) طراحی می گردند، و به دلیل عملکرد نامناسب برخی از این پل ها در زمان زلزله در این تحقیق، با اجرای آنالیز دینامیکی افزایشی 17 رکورد زمین لرزه برای یک پل بتن آرمه دو دهانه با تکیه گاه ساده که بر مبنای ضوابط نشریه 389 و مبحث نهم مقررات ملی ساختمان طراحی شده، و با محاسبه احتمال فراگذشت سالیانه در مقابل جابه جایی نسبی خارجی ترین ستون واقع در پایه میانی پل نموداری دست داده است که برای رفع عدم قطعیت ها در آن از توزیع نرمال نظیر 16%، 50%، 84% نیز محاسبه گشته است، بنابر محاسبات طراحی، پل ها مورد بررسی قرار گرفته برای زلزله با احتمال رویداد 10% در 50 سال، میزان جابه جایی نسبی پایه پل به ارتفاع پل بسیار کمتر از مقدار مجاز آیین نامه ای است. مطالعات انجام شده می تواند برای پل های با عرشه یکسره به جای تکیه گاه ساده و همچنین برای پل های فلزی و برای خاک های نوع 2،1 ویا 4 به عنوان گزینه پیشنهادی مورد بررسی قرار گیرد.